Kierowanie precyzyjne czyni menedżera bardziej skutecznym. Sekret tkwi w zrozumieniu indywidualności współpracowników, zespołu i organizacji. Dopasowanie przez menedżera swojego podejścia do indywidualnego rysu współpracownika, zespołu i organizacji jest osiową przyczyną wielu korzyści, które menedżer otrzymuje równocześnie robiąc tylko tę jedną rzecz, ale porządnie. Zapoznaj się z odpowiedziami na pytania, które nurtują osoby wdrażające się w praktykę kierowania precyzyjnego.
Czym jest kierowanie precyzyjne?
Kierowanie precyzyjne to praktyka kierowania współpracownikami, zespołami i organizacjami, która uwzględnia ich indywidualny rys i daje temu wyraz w wysokim stopniu dopasowania (zindywidualizowania) podejścia menedżera do każdego ze współpracowników, a także zespołu i organizacji traktowanych jako całości o swym unikalnym, indywidualnym rysie.
Podstawową zaletą kierowania precyzyjnego jest możliwość równoczesnego osiągania wielu korzyści. Jest to możliwe, gdyż poziom dopasowania podejścia menedżera do współpracowników, zespołu i organizacji jest osiową przyczyną owych korzyści. Robiąc więc zaledwie jedną rzecz, ale porządnie, możemy odbierać wiele korzyści jednocześnie. Na przykład, sprawne wdrożenie kierowania precyzyjnego powinno równocześnie zmaksymalizować poziom motywacji i zaangażowania pracowników, wzmocnić ich morale i poczucie satysfakcji z pracy, a także znacząco obniżyć wskaźniki absencji i rotacji. Kierując precyzyjnie nie ma potrzeby zabiegania o każdą z tych korzyści indywidualnie. Otrzymujemy je wszystkie niejako w pakiecie.
Jak się ma kierowanie precyzyjne do innych koncepcji i praktyk zarządzania?
Kierowanie precyzyjne poszerza i uzupełnia możliwości wielu innych uznanych praktyk zarządzania potencjałem ludzkim organizacji. Samo w sobie dostarcza zaś kryteria doboru dobrych praktyk kierowania. Ogólnie rzecz biorąc, kierowanie precyzyjne dobrze się komponuje z praktykami kierowania, które podkreślają, a przynajmniej nie ignorują lub nie wykluczają znaczenia tzw. struktury oraz tzw. interakcji w codziennej pracy menedżera.
Struktura oznacza w tym przypadku względnie trwałe predyspozycje lub preferencje behawioralne, które charakteryzują i równocześnie nadają indywidualny rys każdemu z pracowników. Praktyczną implikacją znaczenia struktury dla kierowania jest konieczność indywidualizowania podejścia menedżera do każdego ze współpracowników w celu stworzenia im optymalnych warunków do możliwie najbardziej efektywnej pracy. W tym przypadku, każda koncepcja lub praktyka kierowania, która podkreśla rolę indywidualizacji podejścia menedżera do współpracowników jest spójna z kierowaniem precyzyjnym. Natomiast koncepcje i praktyki kierowania, które promują techniki i metody bez zważania na istotne różnice indywidualne (preferencje behawioralne) są sprzeczne z kierowaniem precyzyjnym. Przykładem niech będzie promowanie technik motywowania, które mają rzekomo stosować się do wszystkich pracowników, choć, jak wskazuje na to kierowanie precyzyjne, motywowanie, podobnie jak pozostałe działania menedżera i organizacji wobec współpracowników, dla swej możliwie najwyższej efektywności, muszą być indywidualizowane.
Interakcje z kolei oznaczają wzajemny wpływ indywidualnych charakterystyk (preferencji behawioralnych) pracownika oraz czynników sytuacyjnych związanych zarówno z charakterystykami innych współpracowników, jak i wymaganiami stanowiska pracy oraz kulturą organizacji. Praktyczną implikacją interakcji dla kierowania jest możliwość wpływania menedżera na zachowania współpracowników poprzez dobór adekwatnych dla nich warunków pracy. W tym przypadku, każda koncepcja lub praktyka kierowania, która podkreśla rolę kontekstu sytuacyjnego dla efektywności funkcjonowania jest spójna z kierowaniem precyzyjnym. Natomiast koncepcje i praktyki kierowania, które promują techniki i metody bez uwzględniania znaczenia i potencjału wpływu kontekstu sytuacyjnego są sprzeczne z kierowaniem precyzyjnym. Przykładem niech będzie promowanie kultury organizacji, która ma rzekomo sprzyjać innowacyjności, choć, jak wskazuje na to kierowanie precyzyjne, rozwiązania, które sprawdzają się w jednej organizacji wcale nie muszą okazać się równie pomocne w innej. Kontekst czyni różnicę i musi być uwzględniony w każdej decyzji i w każdym działaniu menedżera.
Od czego zacząć praktykę kierowania precyzyjnego?
Wdrożenie się w praktykę kierowania precyzyjnego wymaga wpierw przede wszystkim dobrej woli – otwarcia się na potrzebę, możliwości i korzyści, jakie oferuje wysokie zindywidualizowanie podejścia menedżera do współpracowników, zespołu i organizacji.
Kluczowe jest ponadto ugruntowanie wiedzy o znaczeniu struktury i interakcji na każdym z trzech poziomów, czyli indywidualnym, zespołowym i organizacyjnym. Tę wiedzę należy uzupełnić umiejętnością odczytywania, na podstawie wyników badań i analiz, specyfiki struktury i interakcji dominujących wśród współpracowników menedżera oraz w jego zespole i organizacji. Następnie zaś pozostaje przełożenie wiedzy płynącej z badań i analiz na codzienną praktykę kierowania, w tym na codzienną komunikację ze współpracownikami oraz w zespole i organizacji.
Osoby zainteresowane praktyką kierowania precyzyjnego zapraszamy do udziału w szkoleniu ArcyMenedżer. Szkolenie kompleksowo przygotowuje do wdrożenia kierowania precyzyjnego w codzienną praktykę kierowania.
…
Jesteś menedżerem? Chcesz usprawnić swoją pracę?
Jesteś konsultantem lub trenerem biznesu? Szukasz wiedzy pomocnej Twoim klientom?
Weź udział w szkoleniu ArcyMenedżer. Poznaj zasady i praktyki kierowania precyzyjnego.
W trakcie szkolenia omawiamy zasady i demonstrujemy praktyki kierowania precyzyjnego w oparciu o wyniki badań i analiz z wykorzystaniem systemu diagnostycznego Insightful ProfilerTM (iP121). Każdy uczestnik szkolenia ArcyMenedżer zostanie przygotowany do wykorzystania tego systemu w swojej codziennej praktyce kierowania i/lub doradzania w kierowaniu.